Trump projesi benim kişisel anlamda da kariyer anlaminda da aslında ne istediğimi anlamamı sağladı. Çevre beyaz türkler ve kendini öyle sananlarla doluydu. Yaptığımız işler çok keyifliydi ama bence kapitalizmin değirmenine şu tasiyorduk. Perakendenin marketinginde olmak için fazla muhafazakar ve homofobiktim. Hayatimda ilk kez fazla erkek olduğum için farkediliyordum.
Bir başka hayatı teşekkürü de orada yoneticim olan kadına ediyorum!!
Bana o zaman zarfında kanırta kanırta bu gerçekleri söylediği için. :)
Avm lerde çalışanlar modern çağın köleleri. Gerçekten çok çalışırlar. Ama ortada hiçbir şey yoktur. Sahipleri olan sepet ortalama raporları kadar mutlulukları köpüktür.
Nede olsa iyi maaş alan makyajlı topuklu ayakkabılı esirler.
Dedim ya çok şey öğrendim. Buraya ait olmadığımı anladığım da kurtulmam için ilk bulduğum umut trenine bindim. Neyse ona sonra geleçekim.
Avm sektörünün zihnime uyandırdığı birşey de milli ve dini damarlarım. Kimsenin dinle falan zorunlu olmasından bahsetmiyorum Ama kendi insanından bu kadar kopuk bir sektör de olamaz. Sanki avm de çalışan herkes londrada doğmuş. Lc w gerçeğini avm den kabul etmişsin kendine söyleyemiyorsun. Metrobusten millet inin gelin diye tünel açmışsın içeride gymborre var GAP var.
O büyük işleri yapan profesyonellerin bende bir farkı olmadığını burada gördüm. Burada yaşadıklarım ve tanıdığımono insanlar bana çok güzel ders oldu. Hatta bu yılbaşı iki kişiye UNICEF sosyal sorumluluk projesi için iyilik ajandası yolladım.
Ne kadar da beyaz türk işi değil mi :)
Öncesinde çalıştığım yurdum insanı yerlere göre burası daha da eğitti. Ama asıl sopayı daha yememiştimmm
Bir başka hayatı teşekkürü de orada yoneticim olan kadına ediyorum!!
Bana o zaman zarfında kanırta kanırta bu gerçekleri söylediği için. :)
Avm lerde çalışanlar modern çağın köleleri. Gerçekten çok çalışırlar. Ama ortada hiçbir şey yoktur. Sahipleri olan sepet ortalama raporları kadar mutlulukları köpüktür.
Nede olsa iyi maaş alan makyajlı topuklu ayakkabılı esirler.
Dedim ya çok şey öğrendim. Buraya ait olmadığımı anladığım da kurtulmam için ilk bulduğum umut trenine bindim. Neyse ona sonra geleçekim.
Avm sektörünün zihnime uyandırdığı birşey de milli ve dini damarlarım. Kimsenin dinle falan zorunlu olmasından bahsetmiyorum Ama kendi insanından bu kadar kopuk bir sektör de olamaz. Sanki avm de çalışan herkes londrada doğmuş. Lc w gerçeğini avm den kabul etmişsin kendine söyleyemiyorsun. Metrobusten millet inin gelin diye tünel açmışsın içeride gymborre var GAP var.
O büyük işleri yapan profesyonellerin bende bir farkı olmadığını burada gördüm. Burada yaşadıklarım ve tanıdığımono insanlar bana çok güzel ders oldu. Hatta bu yılbaşı iki kişiye UNICEF sosyal sorumluluk projesi için iyilik ajandası yolladım.
Ne kadar da beyaz türk işi değil mi :)
Öncesinde çalıştığım yurdum insanı yerlere göre burası daha da eğitti. Ama asıl sopayı daha yememiştimmm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder